مهاجرت تحصیلی، خوب یا بد؟

بسیاری از دانشجویان با توجه به شرایط فعلی ایران یا دلایل شخصی دیگه تصمیم به ادامه تحصیل در خارج میگیرن. خوب یا بد بودن این تصمیم کاملاً به شرایط خود شما و محلی که برای تحصیل انتخاب کردید داره.  ولی بزارید یک بار برای همیشه، انگیزه‌های اشتباه رو با هم بزاریم کنار.

انگیزه های اشتباه…

برخی‌ها به دلیل شرایط بد اقتصادی ایران فکر میکنن تنها راه نجات و پیشرفت، ادامه تحصیل در خارج از ایران و اشتغال به کار در همانجاست. اولاً شرایط اقتصادی در همه جای دنیا خرابه. ثانیاً هر جایی و در هر شرایطی شما میتونید با یه استراتژی خوب، درآمد خوبی داشته باشید. حتی توی ایران با یه خورده همت و تلاش و فکرهای عالی میتونید راحتتر از جاهای دیگه پول در بیارید. اگه یه خورده تنبل هستید که کلاً فکر کار کردن و حتی تحصیل در خارج رو از سرتون بیرون کنید! اونجا ازتون واقعاً کار میکشن.

برخی‌ها آینده‌ای برای ایران توی زمینه‌های مختلف قائل نیستن و میگن اینجا تا درست بشه ما پیر میشیم! خب نظر شخصی شما محترمه ولی هیچ جای دنیا کسی برای شما نوشابه باز نمیکنه.  این خود شما هستید که باید آینده‌تون رو بسازید. فکر نمیکنم بدبین‌تر از من باشید، من به این نتیجه رسیدم که با تلاش زیاد و اتخاذ استراتژی‌های مناسب همیشه میشه موفق شد و این هیچ ربطی به هیچ کس یا هیچ جای دیگه نداره. نه دولت، نه مردم و نه حتی اطرافیانم. حتی اعضای خانواده! ممکنه خواهر یا برادر من کلاً آدم ناموفقی باشه ولی این نباید روی من تأثیر منفی بزاره و من ثابت کردم با تلاش و تفکر همیشه میتونم به چیزهایی که میخوام برسم.

ایران یه کشور در حال توسعه است و خیلی راحت توی این شرایط میشه به موفقیت‌های زیادی رسید. مثلاً آموزش توی ایران خیلی ضعیفه و شما میتونید با ورود به مقوله آموزش موفقیت‌های زیادی به دست بیارید یا توی حوزه تکنولوژی ضعیف هستیم و یه طراح خوب میتونه خیلی راحت پولدار بشه، همینطور یک پزشک دلسوز و بادانش.

برخی‌ها دید غیرواقع‌بینانه‌ای نسبت به خارج از ایران دارن و فکر میکنن با خروج از ایران و اسکان در یک کشور دیگه، پا به بهشت میزارن. من توصیه میکنم حتماً قبلش به کمک رسانه‌های اجتماعی چند نفر محصل یا شاغل در کشوری که میخواید به اونجا مهاجرت کنید پیدا کنید و ازشون بخواید یه توضیحی در این مورد بهتون بدن. اکثراً جوابتون رو میدن.

این خیلی بده که خیلی از پلهای پشت سرتون رو خراب کنید و هست و نیستتون رو بفروشید و برید اونور و ببینید دوست ندارید بمونید. حالا اگه بخواید برگردید دیگه همه پولهاتونم با توجه به گرونی اونور خرج کردید و باید در حالی برگردید که چیزی ندارید و این میتونه فشار خیلی زیادی بهتون وارد کنه. پس این یه ریسکه و نباید بدون لحاظ کردن همه جوانب واردش بشید، به قول معروف عمق رودخونه رو با دو تا پا اندازه نگیرید!

برخی‌ها هم که فرهنگ زندگی اونور رو بیشتر دوست دارن و این دلیل اصلی و شاید ناگفته‌شون باشه. هر چقدر هم از برخی ناهنجاری‌های فرهنگی توی ایران بدتون بیاد (که شاید من بیشتر از شما باهاشون آشنا باشم) ولی تفاوت‌های فرهنگی و زبانی و … ممکنه در نهایت شما رو توی کشور خارجی بیشتر از ایران آزرده کنه و به گوشه‌گیری شما ختم بشه. مردم هر کشوری ممکنه مهاجران رو دوست نداشته باشن و این توی کشورهای مختلف کمی تفاوت داره ولی در هر صورت وجود داره. مخصوصاً توی اروپا که زیاده، مقایسه‌ش کنید با رفتار بعضاً زشت هموطنانمون با مهاجران افغانی (حتی مهاجران قانونی).

دوستی از دوران لیسانس دارم که الان ساکن هلند هست ولی بعد از ۵ سال زندگی در هلند نمیتونه خوب هلندی صحبت کنه چون ترجیح میده فقط توی محیط دانشگاه باشه که زبان تدریسش انگلیسی هست و اصلاً با مردم بیرون از دانشگاه ارتباطی به جز خرید مایحتاج یا کارهای ضروری نداره. یا ممکنه برخی با قضیه حجاب مشکل داشته باشن، علاوه بر اندک دانشگاههای خارجی که توش حجاب ممنوعه، رعایت حجاب باعث دید منفی بین برخی مردم بومی میشه یا مثلاً حجاب باعث اختلاف نظر بین زن و شوهر مهاجر هم بشه. نوع تعاملات با دیگر مردم هم چیزی هست که باید با ساکن شدن در هر کشوری شروع به یادگیریش بکنید که ممکنه عدم اطلاع از برخی موارد باعث ایجاد مشکلاتی برای شما بشه.

بدترین دلیل برای مهاجرت تحصیلی…

بدترین دلیل برای مهاجرت تحصیلی، شرایط بد مالی خودتون یا خانواده‌تون هست! تحصیل در خارج از ایران خرج داره. هر چه مقطع تحصیلی مورد نظرتون بالاتر باشه هزینه هر ترم هم بیشتر میشه. کشورهایی که دانشگاه ارزون یا رایگان دارن اکثراً هزینه‌های زندگی بالایی دارن. اگه نتونید کمک هزینه کافی از دانشگاه یا بورسیه از یه جایی بیرون از دانشگاه بگیرید ممکنه با بدترین شرایط روبرو بشید، پس تا شرایط مالی مناسبی نداشتید به نظر من صبر کنید.

میتونید هزینه‌های تحصیل در کشورهای مختلف رو با یه سرچ ساده توی اینترنت پیدا کنید. به حرفهای موسسات اعزام دانشجو هم زیاد اعتماد نکنید، اونا براشون فقط درآمد خودشون و حق کمیسیونشون مهمه و به همین دلیل زبون چرب و نرم و گول‌زننده‌ای دارن. در این شرایط من توصیه‌م اینه که یه مدت توی ایران کار کنید و با پس‌انداز مناسب برید. البته با شروع به کار کردن احتمالاً بتونید مسیر درستی برای موفقیت توی خود ایران هم پیدا کنید. مخصوصاً که اینجا تعاملات اجتماعی قدرتمندتری میتونید داشته باشید و اعتماد به نفس کافی برای برقراری ارتباطات و تفریح دارید.

اگه سوالی در این زمینه دارید میتونید توی کامنتها بپرسید، سعی میکنم در اولین فرصت، جواب بدم.

شاد و پرافتخار باشید

یارمحمدی